Naar schatting worden één op vijf kinderen op school gepest. Volgens Wikipedia is pesten het gedrag waarbij iemand herhaald en gedurende langere tijd door anderen benaderd wordt op manieren die leiden tot fysieke verwonding en/of psychisch lijden. Er is sprake van een continue machtsonevenwicht. Als ouder kan je dit niet alleen bestrijden. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid van de ouders én de school.
Het is de taak van een volwassene om pesten zo snel mogelijk op te merken. Zo kan escalatie worden voorkomen. Vaak blijft pesten nog onder de radar. Meer dan 4 op de 10 leerlingen zeggen dat pesten gebeurt zonder dat de leraar op de hoogte is. Tijdig opmerken betekent dat de schade en impact nog beperkt blijft, en de weg naar herstel gemakkelijker kan worden ingeslagen. Neem dus als volwassene elke melding ernstig. Wees alert, observeer en neem je verantwoordelijkheid als volwassene indien dit nodig is.
Sanctioneer pesters, laat het ongewenste gedrag volgen door een consequentie. Leer pesters dat dit gedrag niet door de beugel kan. Contacteer hulpverlening of politie als het pesten niet stopt.
Zet pesters niet publiekelijk aan de schandpaal. Het delen van berichten & filmpjes op sociale media zorgt mogelijks voor een gewenning aan geweld én kan leiden tot een escalatie van geweld en wraakacties.
Ga aan de slag, ook met de pester. Pesten is een (foute) manier om gevoelens te tonen. Spoor op waar het schoentje wringt en zoek naar oplossingen. Kinderen moeten elkaar leren begrijpen en respecteren. Dit is een ontwikkelingstaak die ze niet alleen voor elkaar kunnen brengen. Daarin moeten volwassenen ze gidsen. Creeër dus een open, veilige sfeer van vertrouwen. Vergeet niet: 15% is zowel pester als gepeste.
Leer kinderen het verschil tussen ruzie, plagen en pesten. Tussen grappig en kwetsend. Leer ze ‘neen’ zeggen, geef aan rustig te blijven en niet te reageren op uitdagingen. Een goede reactie is wél: ‘laat aan de pester weten dat hij kwetst en vraag om te stoppen’.
Werk niet enkel met de pester en het slachtoffer, maar maak gebruik van de kracht van het aantal. Roep omstaanders op tot actie. Roep kinderen die getuige zijn van pesten (de middengroep) op om te helpen en/of dit door te geven aan een volwassene.
Enkel een structurele aanpak per school die oog heeft voor alle betrokken partijen, heeft kans op slagen. Het gaat erover om integraal werken met leerlingen, ouders én lerarenkorps.