Daar waar mijn oudste een extraverte

spring-in-het-veld-nooit-een-blad-voor-de-mond-nemende

7-jarige is, is mijn middelste een

introverte vrij-hoog-gevoelige-elk-detail-opmerkende

4-jarige.

En dan hebben we het nog niet eens over mijn

altijd-klaar-voor-een-knuffel-of-lach

2-jarige.

Iedereen weet hoe je aan de basisbehoeften van een kind moet voldoen, maar hoe je een kind de allerbeste aanpak kan schenken, dat kan alleen door je kind en zijn of haar karakter goed te kennen.

Daar waar de oudste structuur en regelmaat nodig heeft met de nodige activiteiten, heeft de middelste al wat sneller behoefte aan een rustig moment om zich even terug te trekken. Ze observeert en heeft details heel snel opgemerkt. Een drukke dag op school kan al vaak een overmaat aan prikkels zijn.

Een extravert, een introvert, een denker of een voeler… Als je kind pas geboren is, zijn al deze trekken nog diep verborgen achter die grote kijkers die de wereld en alles wat er gebeurt, opnemen.

Na enkele weken begin je al wat eigenschappen te ontdekken, en tegen dat ze de eenjarige leeftijd bereiken, weet je al snel wat hij of zij in petto heeft.

Toen mijn oudste één jaar werd, wist ik al gauw, zij weet wat ze wilt en ze gaat ervoor. Nu ze bijna zeven is, weet ik dankzij veel observeren en de niet altijd even fijne oudercontacten, dat ze een sterke wil heeft, en dat het geen kind is dat in de pas loopt. Iets dat ik bejubel, maar iets waarvan ik ook weet dat het niet altijd even goed in het gewenste maatschappelijke rijtje past.

De middelste was een rustige baby die voldoende had met rondkijken en observeren, en ook dat komt nu heel sterk tot uiting, hoewel ze nog maar vier is. Als ze op de speelplaats komt, zie je haar meteen de ruimte observeren om dan meteen op een doel af te stevenen. Ze heeft altijd wel alles gehoord, gemerkt of aangevoeld… Het is soms wel ten koste van haar eigen goed gevoel, want het bezorgt haar ook stress, die ze dan op de verkeerde manier probeert te verwerken.

Het is dus een kwestie van te leren op welke manier je daar het best op inspeelt. De juiste aanpak zorgt er voor dat je het optimale uit je kind kan halen en daardoor stijgt alleen maar het zelfvertrouwen van je kind. Dit zorgt uiteindelijk voor minder frustraties en een betere communicatie.