Brave little Belgium.
Gisteren verschrikt door zoveel geweld. Zinloos geweld. Dat op zijn beurt wil beantwoord worden met geweld en zo het zinloos doden in leven houdt.
En wat als we er de stekker uit zouden trekken?
Wat als we in plaats van geweld en de dood, liefde zouden verspreiden?
Wat als we ervoor kiezen ons niet in angst op te sluiten in onze huizen en onszelf?
Wat als we ons net in volle vertrouwen openstellen voor onze naastenandere mensen in plaats van ons ervan af te keren in wantrouwen ?
Wat als we elkaar de hand reiken zonder iets in de plaats te verwachten, maar gewoon om het plezier van te geven, een ander blij te maken?
Wat als we onze kinderen in de eerste plaats leren over liefde in plaats van over gevaar?
Wat als liefde ons antwoord zou zijn op deze aanslag op ons leven 'as we formerly knew it'.
Ik kies voor liefde,vanuit het diepste van mezelf, en het vertrouwen dat het goede in ieder van ons zit. Tussen mijn tranen door voor de mannen en vrouwen, de broers en de zussen, de mama's en papa's en de zonen en dochters... Mij er haarscherp bewust van dat talloze gezinnen voorgoed moeten leven met het verlies van of een gekwetste geliefde.
En daar is het woord weer: ge-liefde.
Want liefde zal er altijd zijn... ook over de dood heen, veel sterker dan welk wapen ter wereld ook.
