Mama, waarom leggen mensen bommen?
Het zijn voor hen zaadjes jongen, die bommen...
Zaadjes?
Maar ze planten toch niks, ze maken alles kapot.
Ze maken alles kapot, dat is waar... En zo planten ze angst, en haat, en woede, en onmacht. En die planten ze bij de mensen, in hun hartjes en hun hoofdjes.
En dan mama?
Dan gaan mensen zich tegen elkaar keren. Ze gaan verdeeld worden in groepen. De haat en het geweld nemen toe. En de mensen die deze haat en ruzie nodig hebben als voedingsbodem voor hun zaadjes, zien dat ze steeds verder kunnen planten...
Maar mama, dat is niet goed.
Dan zijn we toch verloren...
Dat is echt niet goed nee, maar we zijn nog niet verloren. We zijn pas verloren als we de haat en angst toelaten, en we die richten op mensen die zelf vol angst zitten. Als we ons verdelen. Als we stoppen met te beseffen dat goed en slecht overal zit. Niet in bepaalde groepen maar in mensen over heel de wereld. Zullen we de haat bestrijden?
Zeker mama!
Kom dan eens hier, laat me je vast houden. Ik hou van je, laten we samen zien wat we kunnen doen voor de wereld. En laten we niet stoppen met genieten van terrasjes, vakantie en muziek. Laten we niet stoppen met leven en liefde.
Denk je echt dat dat alles zal oplossen mama?
Ben je dan niet bang...?
Ik ben zeker wel bang, net als iedereen denk ik... Maar ik wil de angst niet in m’n hart laten.
Lisa Henderickx
