Ik mis je liefheid en je zorgzaamheid (ga je me niet te erg missen mama?), ik mis je hese stemmetje en je zelfverzonnen liedjesteksten, ik mis je sprankelende oogjes en hoe je ze helemaal toeknijpt, ik mis je guitige en spitsvondige grapjes, ik mis je wroeten als een woelratje op mijn schoot, ik mis je lange rapunzelhaartjes waarvan ik stiekem de geur opsnuif, ik mis je zachte wangetjes die ik liefdevol wil aaien...
Ik mis je doorgedreven tot op het bot en soms recht in het hart-vragen over wat jou bezighoudt, ik mis je hevig enthousiasme, ik mis je intense verdrietmomenten, ik mis zelfs ons gekibbel en gekletter en ik mis je "ik weet wat je aan het denken bent mama"-uitspraak die er altijd boenk op is alsof je vrij in mijn gedachten en gevoelens kan rondlopen...
Ik mis hoe je een heftige discussie wil goedmaken met een hartje tekenen, ik mis hoe je het opneemt voor je zussen nadat je ze een minuut daarvoor nog keihard verwenste , ik mis hoe je je papa adoreert als een stoere held, ik mis je grote hartje en je fijngevoelige antennetjes...
Ik mis je mijn schat...
Ik mis je zo hard dat het mij al mijn liefde kost je los te kunnen laten zelfs al is het maar voor 5 dagen. En dus geef ik je onvoorwaardelijk alle liefde die ik heb in mij aan jou en laat ik jou je eigen weg gaan en je eigen ervaringen en herinneringen maken..zonder mij...
https://nessiewhatelse.wordpress.com/2016/10/04/ikmisjebrief/