Het eindejaar is traditioneel de tijd van feesten en cadeautjes geven. Toch ervaar je als ouder ook heel wat stress in deze periode: wat zullen we kopen? Cadeautjes kosten handenvol geld en vaak is de lol er snel af. En wanneer is het eigenlijk genoeg?​

Cadeautjes uit liefde

Kinderen krijgen vaak al het hele jaar door cadeautjes, waardoor het voor ouders misschien extra moeilijk is om op speciale momenten zoals Sinterklaas, Kerstmis of een verjaardag nog te zorgen voor het ultieme cadeau. Je koopt dingen voor je kinderen uit liefde, omdat je hen gelukkig en blij wilt zien en niets tekort wilt doen. Toch ervaar je vaak dat, ook al heeft je kind alles, er steeds meer is om te kopen of dat een vriendje net een beter en leuker computerspel heeft of een fiets die nog mooier is.

Grenzen

Deze drang naar meer en beter counter je door grenzen te stellen. Bepaal als ouder zelf en in overleg met je partner wat genoeg is en op welke manier jullie willen omgaan met dingen kopen voor je kind. Uiteraard bepaalt iedere ouder en ieder gezin voor zichzelf wat dat heel concreet inhoudt. Laat je daarbij leiden door je eigen normen, waarden en opvattingen. Bedenk dat je als ouder op andere terreinen ook grenzen stelt, bijvoorbeeld regels voor slaaptijd, computertijd, spelen bij vriendjes, eten, ... Regels en grenzen brengen duidelijkheid voor kinderen en ouders en maken het samenleven mogelijk op voorwaarde dat er consequent mee omgegaan wordt. Misschien heb je als partners een andere visie op grenzen stellen en daarmee omgaan. Samen praten om een compromis te vinden, is een eerste stap naar duidelijkheid. Laat vervolgens ook aan je kinderen weten hoe je omgaat met speelgoed kopen en cadeautjes geven. Praat met je kinderen over de waarde en de betekenis presentjes geven en krijgen, op een manier die past bij hun leeftijd. Zo leren kinderen wat belangrijk is in het gezin. ​

>> lees verder onder de foto

Tijd samen

Bedenk dat het belangrijk is voor je kind om tijd en aandacht te krijgen en speciale momenten te beleven met mama of papa. Deze cadeautjes van liefde zijn vaak belangrijker dan alle speelgoed bij elkaar. Een hechte band ontwikkelen tussen ouders en kinderen begint met alledaagse dingen. Regelmatig even tijd vrijmaken voor je kind, al is het maar een paar minuten, kan veel betekenen. Deze zogenoemde quality time zit in de kleine momenten van alledag en niet alleen in speciaal geplande activiteiten.

Wanneer je kind naar je toekomt om iets te vertellen, te vragen of jou iets te laten zien, stop dan je bezigheden en besteed even tijd aan je kind. Een kort moment van aandacht is vaak genoeg voor een kind om weer voort te kunnen met waar hij mee bezig was. Deze momenten van betrokkenheid bij je kind, hoe kort ook, zijn van grote waarde. Je laat daarmee zien dat je geïnteresseerd bent in waar je kind mee bezig is of wat hij te vertellen heeft. Dat is goed voor het zelfvertrouwen van je kind.​

Korte momenten van echte aandacht, bieden je kind ook de kans om van alles te leren. Wanneer je de tijd neemt om met je kind te praten, helpt dat hem om gesprekken te leren voeren en zich in woorden uit te drukken. Je kunt kinderen ook leren luisteren door te vertellen wat je hebt meegemaakt en jouw ervaringen met je kind te delen. Deze momenten geven je kind ook de kans om te vertellen wat hem bezig houdt en wat hij belangrijk vindt. Het geeft je als ouder de kans je kind beter te leren kennen en zorgt dus voor een positieve relatie tussen ouders en kind.​

Zo leren kinderen dat ze op hun ouder kunnen rekenen. Lukt het niet om je kind meteen wanneer het dat vraagt de aandacht te geven, maak dat dan duidelijk aan je kind en laat hem weten wanneer je wel naar hem toe kunt gaan. Zeg bijvoorbeeld: ‘Mama is nu even de groenten aan het snijden maar meteen daarna kom ik even bij je kijken.’​

Samen leuke dingen doen, activiteiten waar zowel kind als ouder van genieten, is voor kinderen een heel kostbaar geschenk. Deze langere en geplande momenten van quality time versterken ook de positieve band met je kind.​

Afstemmen met je partner

Soms hebben ouders een andere visie op de aankoop van materiële zaken voor hun kinderen. De ene wil de kinderen alles geven en de andere vindt dat kinderen al dat speelgoed niet nodig hebben. Deze verschillende visie hangt gedeeltelijk samen met eigen ervaringen uit het verleden, met je eigen beeld van consumeren en je opvattingen over opvoeden. Wanneer je merkt dat jij en je partner een verschillende opvatting hebben en één van beiden voelt zich hier niet prettig bij, zoek dan een geschikt en rustig moment om dit te bespreken zonder de kinderen. Probeer de ander niet te overtuigen van jouw opvatting maar tracht eerst en vooral duidelijk uit te leggen wat voor jou het probleem is, met welke situatie je niet blij bent. Zeg bijvoorbeeld: “Ik merk dat er heel vaak speelgoed gekocht wordt voor de kinderen waardoor ze nog vaker gaan vragen om iets te krijgen. Ik wil dus graag met jou bekijken hoe we omgaan met de vraag van de kinderen om speelgoed te kopen. Na de omschrijving van het probleem kun je samen brainstormen over alle mogelijke oplossingen zonder meteen rekening te houden met de waarde of haalbaarheid ervan. Maak een zo lang mogelijke lijst van oplossingen, denk hierbij zo ruim mogelijk.​

Bijvoorbeeld: we kopen alles wat ze vragen, we zeggen altijd neen, we nemen de kinderen niet meer mee winkelen, we kopen alleen iets bij hun verjaardag, we maken duidelijke afspraken met de kinderen, we leggen een concreet budget per maand vast voor speelgoed …​

Vervolgens kun je de voor- en nadelen van iedere oplossing nader bekijken en bediscussiëren. Geef iedere oplossing een cijfer tussen 1 en 10, rekening houdend met de genoemde voor- en nadelen.Op die manier kom je heel waarschijnlijk tot een oplossing of een combinatie van oplossingen die voor jullie allebei werkt. Wanneer je als partners samen achter dezelfde ideeën staat, is het ook gemakkelijker om duidelijkheid te scheppen voor de kinderen.

Dit artikel kwam tot stand dankzij Triple P.