Ik heb een zoontje. Hij is 3 jaar. En ik heb hem al vanaf zijn geboorte het "label" hoogsensitief gegeven. Ik wist toen nog niet goed wat dat écht inhield, jammer genoeg. Die eerste periode met een snel overprikkelde baby die niet sliep was dan ook een hele heftige. Nu weet ik inmiddels hoe de vork in de steel zit. En dat is erg fijn met 'hsp-baby nummer 2'. Ik ben zelf ook hoogsensitief. Snel overbelast en oververmoeid. Daar worstel ik zelf ook nog mee.
Behalve hoogsensitief is mijn zoon ook strong willed... Een "deadly combo" wanneer de emo-emmer vol zit. Dan kan hij ontzettend boos en verdrietig zijn... de emmer loopt dan met een rot vaart leeg.. in één keer... meerdere keren op een dag. Ik zie hem dan worstelen met al die emoties die in alle intensiteit door zijn kleine lijfje heen gieren. Maar behalve strong willed is het ook een ontzettend sociaal, meelevend, enthousiast en zorgzaam mannetje. Hij is een echte ontdekker. Zelfs op plekken waar hij al meer dan vertrouwd is blijft hij ontdekken. Ik vind het een prachtige eigenschap. Maar het is verdomde lastig bij tijd en wijlen. Knopjes, kastjes, doosjes, laadjes, apparaten... alles moet meerdere malen grondig onderzocht worden. Speelgoed is leuk, maar als hij er niks concreets mee kan doen is het al gauw saai. Natuurlijk hoort ontdekken bij de leeftijd. Maar ik merk waar menig kind ophoudt, hij nog even doorgaat.
>> lees verder onder de foto
Hij heeft sinds 4 maanden een broertje. Hij is gek op hem. Maar de emoties die gepaard gaan met het geknoei met aandacht verdelen, waar ik mee worstel, en zijn enthousiasme, hebben de eerste maanden gezorgd voor heftige taferelen. Frustratie is een emotie die de emmer bij hem vaak sneller doet vol- en overlopen en dat overlopen wordt dan vaak fysiek geuit... tel uit je winst.
Ik, als hoogsensitieve, "net" bevallen, borstvoeding gevende moeder, vind het erg lastig om al die emoties in balans te krijgen en te houden. Ik vind het al lastig bij mezelf, laat staan voor de kleine man. Een laat dan helemaal staan: voor ons allebei op hetzelfde moment! Dit zorgt dan voor veel schuldgevoel, emmers die leegstromen en uitputting van beide kanten.
Ik probeer zoveel mogelijk te communiceren met hem. Zijn gevoelens te erkennen en daarbij aan mijn eigen gevoelens niet voorbij te gaan. Dit helpt. Soms lukt dat niet, als gebroken nachten en onrustige baby's (zijn broertje is ook hoogsensitief) hun parten spelen... ik heb ook maar een kleine emmer.
Wat bij hem ook echt nodig is, is situaties uitleggen. Elk aspect benoemen. Vooral nieuwe situaties. Het is een makkelijke jongen in de zin van dat hij niet bang is voor nieuwe dingen. Hij duikt dan ook het liefst in 7 sloten tegelijk. Maar als situaties niet worden uitgelegd (bijvoorbeeld toen we mijn moeder gingen bezoeken in het ziekenhuis en ik dat niet goed had ingeleid..) kan dat soms nog wel eens verkeerd uitpakken. Soms verbaast hij me door op zo'n onbewaakt moment als een koning, al toekijkend en observerend, om te gaan met die momenten.
Wat bij hem ook echt nodig is, is situaties uitleggen. Elk aspect benoemen. Vooral nieuwe situaties. Het is een makkelijke jongen in de zin van dat hij niet bang is voor nieuwe dingen. Hij duikt dan ook het liefst in 7 sloten tegelijk. Maar als situaties niet worden uitgelegd (bijvoorbeeld toen we mijn moeder gingen bezoeken in het ziekenhuis en ik dat niet goed had ingeleid..) kan dat soms nog wel eens verkeerd uitpakken. Soms verbaast hij me door op zo'n onbewaakt moment als een koning, al toekijkend en observerend, om te gaan met die momenten.
Kortom, het opvoeden van een hoogsensitief kind is gewoon best wel zwaar. Maar het is zeker ook mooi!
Ik vind het erg lastig de aandacht te verdelen tussen peuter en baby (mijn emmer zit tenslotte ook meer dan vol momenteel, en de emmer is niet bijster groot) ben ik in die 3 jaar zo ontzettend gegroeid. Ik heb zoveel spiegels al voor me gehad. Pittig, maar ik kijk er positief op terug. Het is gegaan zoals het is gegaan en het gaat zoals het gaat.
Ik ben trots op mijn jongen! En ben zo blij dat hij opgroeit in een tijd waarin hooggevoelig zijn mag.
Meerit Zeijlemaker
