Soms wordt het Egel te veel. Het is te druk, te luid. Het gaat hem te vlug. Een feest is dan geen pretje. Egel zet zijn stekels op en prikt per ongeluk alle ballonnen stuk. Zijn vrienden Beer, Hert en Big proberen hem op te beuren. Maar Egel schaamt zich de stekels uit zijn rug. Want hoe ga je om met zoveel prikkels? Kim Crabeels schreef het boek 'Ik prik!' over hoogsensitiviteit.
Je lanceert ‘Ik prik’, Kim. Waarom heb je het boek geschreven?
Om hoogsensitieve en andere kinderen mee te geven dat het echt oké is om anders te zijn. Dat het lang niet zo gek is om je af en toe in jezelf terug te trekken. En dat vrienden daar ook begrip voor kunnen hebben. Dat leek me wel een geruststellende gedachte voor kinderen die vaak piekeren.
De term ‘hoogsensitief’ komt trouwens niet één keer voor in het verhaal. Wel valt er heel wat tussen de regels te lezen. Egel prikt. Maar meestal prikt hij niet. Hij geniet van kleine dingen die geen ander hoort of ziet. Als jonge lezers het prikken - net als Egel - voelen komen, krijgen ze Superkracht!
Egel vertelt zijn verhaal in de ik-vorm. Ook daardoor kunnen kinderen zich makkelijk in hem herkennen. Het boek geeft hen wat meer inzicht in zichzelf. Maar met wat hulp van Egel snappen ook anderen hopelijk hoe het is voor iemand die zoveel prikkels – geuren, kleuren, geluiden, sferen, … - ongefilterd binnenkrijgt.
Stekels voelen anders dan een vacht, maar vanbinnen is zo’n egeltje gewoonweg lekker zacht… Ik wou dat ik dat als kind zelf ook al had gesnapt.
De egel in het boek is een ‘Superdier’. Wat is dat juist?
De Egel in ‘Ik prik’ is al het derde ‘Superdier’: een reeks voorleesboeken over persoonlijke ontwikkeling. Verhalen die worden verteld over dieren waar kinderen zich in kunnen herkennen. Boeken over specifieke onderwerpen waar je net zo goed van kan genieten zonder meer. De illustraties zijn prachtig. De verhalen zijn subtiel en vinden het evenwicht tussen humor en ontroering.
Voor diezelfde reeks schreef ik bijvoorbeeld ook ‘Flamingo!’, over omgaan met een tegenslag en ‘Kleine Struis’, over bang zijn.
Wie in de klas met zo’n Superdier aan de slag wil gaan, kan hier gratis straf lesmateriaal downloaden. Rond ‘Ik prik’ vind je er bijvoorbeeld een heerlijke yoga-oefening met egels en schildpadden, ideaal om rust te brengen in een vaak drukke (kleuter)klas.
>> lees verder onder de foto
Voor welke doelgroep is het voorleesboek geschikt?
Voor kleuters vanaf de tweede kleuterklas tot en met kinderen van het tweede leerjaar. Maar als aanknopingspunt voor een babbel over gevoelens en hoogsensitiviteit kan het ook bij oudere kinderen iets losmaken.
Wat is volgens jou belangrijk in de opvoeding van kinderen?
Wat ik mijn drie kinderen probeer mee te geven: een warm nest waar ze in alle veiligheid helemaal zichzelf kunnen zijn, ook als dat een beetje anders is. Zolang ze dat thuis vinden, kunnen ze daarbuiten wel tegen een stootje. Wat ik niet wil doorgeven: mijn perfectionisme, dat is doodvermoeiend, dus fouten maken mag. Wat ik wel wil doorgeven: passie. Ik hoop dat ze erachter komen wat hen enthousiast en blij maakt, en dat ze daar later hun ei in kwijt kunnen. Net als mama in haar boeken.
Had ik trouwens al gezegd dat de illustraties van Julie van Hove ontroerend mooi zijn? ‘Ik prik’ is haar kinderboekendebuut. Thumbs up, Julie!
