Communicatie tussen een ouder en een puber kan lastig zijn. Pubers vinden steeds meer hun eigen weg in het leven, maar hebben hun ouders toch nog nodig. Voor ouders is het een leerproces in het meer en meer loslaten van hun kind.
Kies één onderwerp of vraag waarover jullie praten. Dit verhoogt de kans om sneller een “oplossing” te vinden.
Praten met een puber vraagt tijd en geduld. Voer een gesprek of discussie dus niet snel even tussendoor.
Luister naar je tiener. Laat hem/haar zijn mening zeggen of visie uitleggen en neem het serieus. Ook al komen jullie dan tot een andere conclusie, je puber zal zich alleszins gehoord voelen.
Maak niet te snel je eigen conclusies. Check bij je tiener of je hem/haar goed begrepen hebt. Probeer je in te leven in zijn/haar wereld.
Gebruik “ik-boodschappen”. “Ik maak me zorgen als je te laat thuis komt” werkt over het algemeen beter dan “Je was weer te laat”.
Praten doe je niet alleen met woorden. Ook je lichaamstaal, mimiek en intonatie maken al veel duidelijk. Als je je boos voelt, is het dan ook best om even te wachten voor je een gesprek aangaat.
Je kan achteraf wel napraten als er discussie is geweest, maar verwijt geen dingen die iemand eerder heeft gezegd.
