Elk kind is anders en reageert anders op een verlieservaring. Hoe een kind reageert op het overlijden van een dierbare, is niet samen te vatten in één ‘rouwreactie’. Het is een complexe puzzel die wordt gelegd op basis van de intensiteit van de verlieservaring, eerdere ervaringen van het kind, de leeftijd van het kind en de dierbare, de eigenheid van het kind maar ook de steun en omstandigheden uit de omgeving van het kind. Een verlieservaring is voor ieder persoon anders.

Elke rouwreactie is een goede reactie op een traumatische ervaring. “Wat je ook doet, denkt, voelt en doormaakt, je bent niet gek of ziek, je rouwt.” (CAW de Kempen. (zd). Tips en informatie over het verwerkingsproces van een dierbare na een schokkend verlies. Centrum voor Algemeen Welzijnswerk.)

 

Het is een goed idee om als een kind minder of niet functioneert in het dagelijks leven ondersteuning te zoeken, zeker wanneer dit langere tijd aanhoudt.

Kinderen kunnen een divers pallet aan gedachten hebben bij het overlijden van iemand die ze graag zien. Soms zijn dit ook vragen waar we als volwassenen niet aan zouden denken. Het is een goed idee bij kinderen te polsen welke gedachten en zorgen ze hebben. Op welke vragen ze graag antwoorden willen.

 

Gaat mijn verdriet blijven duren?
Ga ik ook dood?
Waarom gebeurde het?
Mag ik wel huilen?
 

Ik kan het niet geloven...
Ik wil mama/papa niet lastig vallen met mijn problemen...

Ik heb zoveel vragen...

 

Wanneer iemand die een kind graag ziet sterft, zijn er vaak ook nog verschillende dingen die hem of haar aan die persoon laten denken. Dat kunnen woorden zijn, maar ook andere personen, plaatsen waar ze samen herinneringen aan hebben of misschien zelfs een bepaald drankje, maaltijd of een dier. Rouwen kan in kleine hoekjes en herinneringen zitten. Het is een goed idee hier met kinderen over te praten. ‘Wat zijn dingen die je aan … laten denken?’.

Er komen ook veel “eerste keren”. De eerste keer een verjaardag zonder de overleden persoon, de eerste keer een bepaalde activiteit, de eerste verjaardag van het overlijden. Dit zijn voor kinderen vaak extra spannende of verdrietige momenten.

Soms kan het zijn dat het lichaam van kinderen bij het meemaken van een heftige gebeurtenis in de war geraakt. Dat kan op verschillende manieren gebeuren, zoals gespannen spieren, geen adem lijken te krijgen, een sneller kloppend hart, moe zijn, een duizelig gevoel, hoofdpijn, bibberen, …